Σάββατο, 20 Οκτωβρίου 2018, 10:24 PM
Καλησπέρα,
Ο Φοιτητικός Σύλλογος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πάτρας, στην Γενική του συνέλευση που έγινε την Τετάρτη 17/10, πήρε απόφαση να πραγματοποιηθεί τετραμερής συνάντηση μεταξύ της Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου, του Κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου, του Προέδρου του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και των Φοιτητών του Τμήματος, την Τρίτη 23/10 στο κτήριο της Κοσμητείας.
Στην συνάντηση θα συζητηθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το τμήμα.
Εκ μέρους του Φοιτητικού Συλλόγου,
Ο Πρόεδρος,
Φίλιππος Σκλαβούνος
Κυριακή, 210 Οκτωβρίου 2018, 12:31PM
Αγαπητέ Φίλιππε, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,
Όπως είναι στους πάντες πια γνωστό, το Πανεπιστήμιο, σε όλα τα επίπεδα (πρυτάνεως, νέου κοσμήτορα και τμήματος) έχει κάνει ό,τι αυτή τη στιγμή μπορούσε να κάνει για τα προβλήματα του Τμήματος.
Έτσι σήμερα καταφέραμε
1. Να έχουμε διδάσκοντες σε όλα ανεξαιρέτως τα μαθήματα
2. Να έχουμε αριθμό διδασκόντων ανάλογο με αυτόν όλων των άλλων αρχιτεκτονικών σχολών της χώρας (σε κανένα βασικό εργαστηριακό μάθημα δεν έχουμε κάτω των 3)
3. Να έχουμε μεγάλο αριθμό (τον μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά) ειδικών εργαστηρίων
4. Να έχουμε τον ελάχιστο ανεκτό αριθμό μαθημάτων επιλογής, αλλά τον μεγαλύτερο των τελευταίων ετών μαθημάτων ελεύθερης επιλογής.
Η ήδη καταγγελθείσα κραυγαλέα αδικία στην κατανομή νέων θέσεων ΔΕΠ μέσα στην Πολυτεχνική Σχολή (που δεν μπορεί να διορθωθεί αν δεν υπάρξουν νέες θέσεις από το Υπουργείο) δεν φάνηκε ποτέ να ενδιαφέρει τον φοιτητικό σύλλογο των αρχιτεκτόνων, με ό,τι αυτό, βέβαια, σημαίνει....
Ούτε βέβαια μπήκε ο σύλλογος ποτέ στον κόπο να μετρήσει πόσα μαθήματα και πόσες ώρες διδάσκουν οι διδάσκοντες στο Τμήμα μας, έναντι των διδασκόντων οποιουδήποτε άλλου τμήματος, οποιασδήποτε κατεύθυνσης, πανελληνίως (με ό,τι αυτό επίσης σημαίνει), αλλά και έναντι των κατώτερων βαθμίδων της εκπαίδευσης.
Ούτε ακόμα σκέφτηκε ότι ο αριθμός των εισακτέων στα πανεπιστήμια δεν μπορεί να είναι στην Ελλάδα τριπλάσιος απ’ ό,τι στις πιο ανεπτυγμένες χώρες (που δίνουν πολλαπλάσιους μισθούς, παρέχουν ασύγκριτα ανώτερο επίπεδο ζωής, άρα παίρνουν τους δικούς μας, και μάλιστα τους καλύτερους και πιο εργατικούς...με όσες και όποιες κοινωνικές συνέπειες έχει αυτό για εμάς)
Αντ΄ αυτών, με την «κατάληψη», είχαμε άλλη μια εύκολη (και πάρα πολύ βολική για όλους) αντίδραση-κονσέρβα, ήδη πολυκαιρισμένη, και γι αυτό -όπως σας είχα ήδη πει- εντελώς αναποτελεσματική. Γι΄αυτό, όπως είδατε, κανείς δεν αντέδρασε, είτε θετικά, είτε αρνητικά.
Ο αριθμός/ η αναλογία διδασκομένων προς διδάσκοντες εφέτος είναι 2-2.66 φορές χειρότερος/η από ό,τι είχαμε ώς τώρα στο Τμήμα μας και θεωρούσαμε ανεκτό. Με αυτόν ως τώρα, όπως δείχνει η επαγγελματική αποκατάσταση και τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα των αποφοίτων, «κάναμε θαύματα».
Ο αριθμός αυτός είναι 4-5 φορές κατώτερος από τον ισχύοντα στις «κανονικές» ευρωπαϊκές σχολές, ή 6-8 φορές κατώτερος από αυτόν των ελίτ διεθνών σχολών επιπέδου Χάρβαρντ, Πολυτεχνείου Ζυρίχης, αλλά και των Σκανδιναυικών...).
Δεν μας ικανοποιεί (προφανώς) και γι’αυτό όσο είχαμε δικά μας λεπτά στο τμήμα τα ξοδεύαμε για να επιτύχουμε ανεκτές αναλογίες και όχι σε άλλες (πιο «καταναλωτικές») δαπάνες.
Αυτά όμως τα λεπτά εξαντλήθηκαν και έτσι εξαντλείται και η δυνατότητα να επιτευχθεί ένα καλύτερο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα.
Η παραπάνω εξομοίωση με τις συνθήκες όλων των άλλων αρχιτεκτονικών σχολών της χώρας, θα εξομοιώσει και το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα. Αυτό θίγει αποκλειστικά και μόνο τους φοιτητές του δικού μας Τμήματος , που μέχρι τώρα , λόγω αυτής ακριβώς της κατανομής των εντελώς ΔΙΚΩΝ του πόρων, πλεονεκτούσε..
‘Άρα
ή πρέπει να συνειδητοποιήσετε και να ανεχθείτε την εξομοίωση με τις άλλες αρχιτεκτονικές σχολές (που οδηγεί ντε φάκτο τα περιφερειακά τμήματα σε κρίσιμη υστέρηση, αν μη τι άλλο, λόγω ιστορικών λόγων)
ή πρέπει να συντονιστείτε με όλες τις άλλες σχολές για να βελτιωθεί η κατάσταση συνολικά (εύκολο στα λόγια, γοητευτικό σαν ουτοπία... αλλά αντικειμενικά δεν έχουν όλες οι σχολές τις ίδιες ανάγκες, ούτε και η ελληνική κοινωνία μπορεί να δαπανά για να παραγάγει 7-8 φορές περισσότερους αρχιτέκτονες απ’ ό,τι αντικειμενικά χρειάζεται...., αλλά και τους 100 -120 καλούς που χρειάζεται τους βγάζει με ιδιωτική δαπάνη, άρα αδύνατον να έχει αποτέλεσμα)
ή πρέπει να βγείτε και να πείτε ότι δεν χρειάζονται τόσοι αρχιτέκτονες, άρα ο αριθμός των εισακτέων πρέπει να μειωθεί στο 1/3 ή και το 1/4 των σημερινών και παράλληλα η κατανομή τους ανά την Ελλάδα να είναι ευθέως ανάλογη των δυνατοτήτων των σχολών σε προσωπικό και υποδομή
ή συνδυασμό των παραπάνω....
Από τα παραπάνω προκύπτει η πεποίθησή μου ότι η συνάντηση που ζητάτε δεν έχει κανένα πραγματικό νόημα καθώς οι δυνατότητες και της πρυτανείας και της κοσμητείας και του τμήματος, όπως ήδη είπα, έχουν εξαντληθεί.
Αν βέβαια είναι να γίνει για να υπάρχει ένα πρόσχημα εύσχημης λήξης της κατάληψης, ευχαρίστως να την κάνουμε.
Κατά την «προσωπική» μου (όπως θα έλεγε και το σεβαστό, αλλά ημιμαθές και θρασύ στο διαστρεβλωτικό του σχόλιο, υπουργείο, http://www.minedu.gov.gr/rss/34704-22-05-18-apantisi-tou-ypourgeiou-paideias-erevnas-kai-thriskevmaton-stin-prosopiki-protasi-tou-proedrou-tmimatos-arxitektonikis-tou-p-patron ) γνώμη, όλα τα παραπάνω προβλήματα λύνονται αν και μόνον αν το Τμήμα μας αποκτούσε οικονομική αυτονομία και δεν είχε ανάγκη κανέναν άλλον πέρα από τις δικές του, αναφαίρετες δυνάμεις, για να διατηρήσει και να βελτιώσει ακόμα περισσότερο το επίπεδο που με αφάνταστο μόχθο κατέκτησε.
Αυτήν όμως την αυτονομία (και άνευ προηγουμένου απελευθέρωση δυνάμεων) φοβάται η σημερινή ισορροπία πραγμάτων...
Φιλικά,
Γ Π