“Something’s gotta give”, ο οποίος επιχείρησε να συσχετίσει τη δόμηση του χώρου με τα αυτοβιογραφικά στοιχεία της κατοίκου. Πρόκειται για μια γυναίκα με ιδιαίτερη ταυτότητα που έχει έρθει σε ρήξη με τα στερεότυπα της εποχής.

Ηκάτοικος για να βρει την έμπνευσή της περπατάει δίπλα στη θάλασσα. Αυτή η σχέση ανάμεσα στην πορεία-περπάτημα και την έμπνευση είναι το κεντρικό στοιχείο της δικής μας πρότασης για την εξοχική κατοικία της στο ελληνικό τοπίο.

Η κάτοψη ακολούθησε μια λογική, που εκφράζει την αποδοκιμασία της κατοίκου προς τις συμβατικές κοινωνικές προδιαγραφές. Μια σύνθεση από έπιπλα γλυπτά σε συγκεκριμένη γεωμετρία, που προκύπτουν από την προέκταση των δομικών στοιχείων, χαρακτηρίζεται από την αντίφαση φυσικού και τεχνητού στοιχείου, υπαίθριων και κλειστών χώρων. Οι δομές αυτές ενισχύουν τις βιωματικές εμπειρίες της κατοίκου και εν τέλει την οδηγούν στο γράψιμο και στη σύλληψη της θέας.