Η έρευνα αφορά τα κτίρια της εποχής του μεσοπολέμου με οικιστική χρήση, δηλαδή τις μονοκατοικίες και πολυκατοικίες. Πρώτον, η κατοικία είναι το χαρακτηριστικότερο σημείο της αρχιτεκτονικής παραγωγής που συναντιόνται τα διεθνή ρεύματα με τις επικρατούσες λαϊκές νοοτροπίες, οδηγώντας σε πολύ διαφορετικά και ενδιαφέροντα «παντρέματα», χωρίς να είναι πάντοτε εύκολο να ιχνηλατηθούν οι διάφορες αρχιτεκτονικές –και μη- επιρροές και, δεύτερον, οι αντίστοιχες ενέργειες στο παρελθόν ήταν κυρίωςμικρής κλίμακας, με εξαίρεση το σπουδαίο εγχείρημα της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού «Προστασία και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της δεκαετίας του 1930 του Δήμου Αθηναίων». Κάπως έτσι θα μπορούσε να είναι το τελικό στάδιο της εργασίας μου, αν μπορούσα να επισκεφθώ όλα τα κτίρια τα οποία είδα μόνο μέσα από βιβλία και ιστοσελίδες. Αντίθετα, επιχείρησα με την παρούσα εργασία να θέσω τα θεμέλια έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα συμπαγές, ευπαρουσίαστο ψηφιακό αρχείο, το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα επέκτασης μέσω της προσθήκης επιπλέον έργων.