Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας είναι η δημιουργία και ανάδειξη ενός τοπίου μνήμης, μέσα από μια βιωματική διαδρομή με μικρές επεμβάσεις στην περιοχή γύρω από τη τεχνητή λίμνη Πλαστήρα, στο νομό Καρδίτσας. Αφορμή αποτέλεσε μια μαρτυρία ενός κατοίκου της περιοχής, από μια περίοδο, που όλη η ελληνική επαρχία βίωνε τις απώλειες που άφησε η κατοχή και ο εμφύλιος πόλεμος.

Η λίμνη Πλαστήρα σχηματίστηκε το 1959, όταν κατασκευάστηκε ένα φράγμα για υδρευτικούς και αρδευτικούς λόγους. Αυτό όμως, είχε ως αποτέλεσμα να κρυφτούν στο βυθό της τα ίχνη και η ιστορία του τόπου. Κατά την διάρκεια της κατοχής, στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται η λίμνη, λειτουργούσε το συμμαχικό αεροδρόμιο, που στόχο είχε την εξασφάλιση της επικοινωνίας με το συμμαχικό στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Λειτουργούσε μόνο κατά τις νυκτερινές ώρες, ενώ την ημέρα καλύπτονταν με βλάστηση ώστε να μην γίνεται ορατό από εχθρικά αεροπλάνα.

Στόχος μας είναι η ανασύνθεση της εμπειρίας ενός ανθρώπου σε κίνδυνο, κατατρεγμένου στο τοπίο, με ενεργοποιημένες όλες του τις αισθήσεις. Πρόκειται για μια ήπια διαδρομή μέσα στο φυσικό τοπίο, η οποία περνά από 4 σημεία και καταλήγει σε έναν βασικό χώρο έντασης- έναν χώρο μνήμης όπου στο τέλος της δυσάρεστης διαδρομής επέρχεται η κάθαρση και η ενότητα.