Η παρούσα μελέτη αφορά την ανάπλαση τμήματος της παραλιακής ζώνης του Ηρακλείου και αποτελεί συνέχεια της ερευνητικής εργασίας. Ιδιομορφία του παράκτιου μετώπου είναι τα διαφορετικά επίπεδα -υψομετρικές διαφορές- που συναντάμε στην περιοχή, τα οποία σήμερα είναι υποβαθμισμένα.

Η περιοχή διαβάζεται μέσα από διαμήκης και εγκάρσιες τομές οι οποίες επαναφέρουν τις χαμένες σχέσεις μεταξύ πόλης, μνημείων και θάλασσας. Το ενιαίο επίπεδο που σήμερα επικρατεί στην περιοχή «σπάει» δημιουργώντας τρεις ζώνες, των αρχαιολογικών χώρων, του υπαίθριου περιπάτου που συνδέεται με τον πολιτισμό και του πρασίνου, οι οποίες πλέκονται σε διαφορετικά επίπεδα δημιουργώντας μια συνεχεία στο παράκτιο μέτωπο.

Προγραμματικά, η περιοχή χωρίζεται σε δυο πόλους που συναντώνται στην πύλη Δερματά και αφορούν την σύνδεση τουρισμού και πολιτισμού. Δύο έννοιες που είναι σε άμεση αλληλεπίδραση. Επαναφέρονται λοιπόν στην πλατεία Ξενία η χρήση των ξενώνων ενώ στην άλλη μεριά του κόλπου, το μουσείο φυσικής ιστορίας ενώνεται με την πόλη μέσω μιας δημοτικής αγοράς.